Przy osiąganiu dobrych wyników ważna jest przede wszystkim rekrutacja i stworzenie dobrych warunków. Trzeba przyciągnąć i wyselekcjonować grupę osób wybitnych – liczy się ciekawość, motywacja, umiejętność dążenia do celu. Naukowcy w Princeton, Yale czy Harvardzie są dobrzy nie dlatego, że otrzymują dużo pieniędzy – choć to oczywiście też pomaga – ale dlatego, że te uniwersytety przyjmują elitę naukową, czyli ludzi o dużym potencjale intelektualnym i bardzo silnie zmotywowanych. I nie ma znaczenia nawet to, czy uczelnia rządzi się starymi, korporacyjnymi prawami, jak chociażby Cambridge, czy jest zarządzana w sposób przedsiębiorczy, jak te właśnie uniwersytety.

Z dr. hab. Ireneuszem Białeckim, prof. UW, dyrektorem Centrum Badań Polityki Naukowej i Szkolnictwa Wyższego Uniwersytetu Warszawskiego, rozmawia Andrzej Świć

Czasu jest coraz mniej

W obu projektach zbyt małą uwagę poświęcono sprawie fundamentalnej: zatrzymania największych talentów w Polsce i stworzenia im specjalnych warunków życia oraz pracy i to na wszystkich etapach, począwszy od wyławiania ich w liceach i technikach, poprzez specjalne „ścieżki” na studiach i odrębne formy studiów doktoranckich, oferty atrakcyjnych staży dla „postdoców”. To klucz do maksymalizowania wartości dodanej w działalności sektora badań naukowych i szkolnictwa wyższego.

Dr hab. Krzysztof Pawłowski ocenia dwie strategie rozwoju szkolnictwa wyższego. Na ten sam temat wypowiadają się w bieżącym numerze także prof.prof. Jacek Bigda i Ryszard Tadeusiewicz

Państwowe czy samorządowe?

Reforma wyższego szkolnictwa zawodowego jest niezbędna. Jednak, aby przeprowadzić ją dobrze, należałoby zdiagnozować problemy, które dotykają publiczne szkolnictwo zawodowe w Polsce, a proponowana nowelizacja problemów tych nie rozwiązuje. Propozycja nowelizacji jest obarczona błędami o charakterze legislacyjnym i merytorycznym. W obecnym stanie prawnym jest nawet szkodliwa. Nie stwarza nowych możliwości samorządom województw, a PWSZ grozi cofnięciem w rozwoju. (...) W związku z tym należałoby rozważyć możliwość stworzenia systemu zachęt dla PWSZ i samorządów województw w celu dobrowolnego wyboru zmiany statusu zawodowej uczelni publicznej z państwowej na samorządową...

Dr Rafał Bucholski analizuje propozycję zmiany statusu PWSZ-ów z państwowych na samorządowe zawartą w senackim projekcie nowelizacji ustawy „Prawo o szkolnictwie wyższym”

Twarzą w twarz z twarzami

Twarz jako bodziec zaklasyfikować można do kategorii obiektów o specjalnym znaczeniu, gdyż jest ona źródłem komunikatów społecznych dwojakiego rodzaju. Po pierwsze, jest głównym kanałem, którym przekazywane są komunikaty werbalne (czyli mowa), a ponadto jest źródłem komunikatu niewerbalnego. I właśnie tym, co jest najbardziej charakterystyczne w samej twarzy jako bodźcu (czyli najbardziej twarzowego w twarzy) i co jest przekazywane drogą niewerbalną, jest mimika. W języku naukowym najczęściej określa się ją mianem ekspresji mimicznej (albo idąc o krok dalej – ekspresji emocjonalnej).

O technikach neuroobrazowania i metodach elektrofizjologicznych w badaniach percepcji twarzy ludzkiej pisze laureatka III nagrody w naszym konkursie „Skomplikowane i proste”, mgr Wioleta Walentowska

„Forum Akademickie” jest finansowane w ramach umowy 933/P-DUN/2017 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego na działalność upowszechniającą naukę.