Google Glass w kardiologii interwencyjnej

Laboratorium Analizy Wizualnej Interdyscyplinarnego Centrum Modelowania Matematycznego i Komputerowego Uniwersytetu Warszawskiego we współpracy z Instytutem Kardiologii w Warszawie opracowało nowatorską metodę zastosowania okularów rozszerzonej rzeczywistości Google Glass we wspomaganiu zabiegów kardiologii interwencyjnej.

Współpraca Laboratorium Analizy Wizualnej ICM UW pod kierownictwem mgr. Bartosza Boruckiego z Instytutem Kardiologii im. Stefana Kardynała Wyszyńskiego w Warszawie zaowocowała nowatorskim wykorzystaniem okularów rozszerzonej rzeczywistości Google Glass do wspomagania zabiegów otwierania przewlekłej okluzji tętnicy wieńcowej. Badacze z obu ośrodków opracowali sposoby wizualizacji i prezentacji obrazu na potrzeby zabiegu. W ICM zostało też zaprojektowane i stworzone oprogramowanie dla Google Glass wspierające lekarza podczas operacji.

Klasyczny zabieg otwierania okluzji planuje się w oparciu o tomografię komputerową z kontrastem oraz trójwymiarową rekonstrukcję układu naczyń wieńcowych. Następnie kardiolog przeprowadza zabieg, korzystając z angiografii, czyli obrazowania 2D. Lekarz musi zapamiętać obraz w trójwymiarze i starać się odnieść go do widzianego przez siebie obrazu dwuwymiarowego. Rozszerzeniem takiej procedury jest wykorzystanie dodatkowego ekranu podczas zabiegu, na którym lekarz widzi wykonaną wcześniej rekonstrukcję 3D.

Wykorzystanie Google Glass pozwala na przeniesienie obrazu 3D bezpośrednio przed oczy lekarza, dzięki czemu koordynacja obrazu 2D na angiografii i obrazu 3D widzianego na Google Glass jest znacznie łatwiejsza. Ponadto operator ma możliwość bezdotykowo, za pomocą głosu i gestów, sterować wyświetlanym obrazem, adekwatnie do bieżącej projekcji angiograficznej.

Następnym krokiem w zastosowaniu tego rozwiązania będzie umożliwienie lekarzowi oglądania w pełni dynamicznego obrazu 3D, dostosowanego w czasie rzeczywistym nie tylko do projekcji angiograficznej, ale też pokazującego bieżącą pozycję cewnika w trójwymiarowym układzie naczyń wieńcowych.

Zabieg, wykonany w Instytucie Kardiologii w maju 2015 roku, został opisany w artykule opublikowanym w listopadowym numerze „Canadian Journal of Cardiology”.