Statut KRASP stwierdza, że celem Konferencji jest m.in. działanie na rzecz rozwoju szkolnictwa wyższego, nauki i kultury, inspirowanie i koordynowanie współdziałania uczelni członkowskich, a także reprezentowanie wspólnych interesów uczelni akademickich. W istocie, od chwili powstania Konferencja zajmowała się sprawami szkolnictwa wyższego, nauki i kultury (choć nie unikaliśmy też angażowania się w kluczowe sprawy polityczno−społeczne – przykładem choćby nasze działania na rzecz przystąpienia Polski do Unii Europejskiej). Rola KRASP uwidoczniła się szczególnie w obszarze legislacji. Uchwalenie ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym było w znacznej mierze efektem wieloletnich starań KRASP. Opiniowanie projektów aktów prawnych dotyczących szkolnictwa wyższego i nauki, udział w posiedzeniach komisji parlamentarnych rozpatrujących te projekty – wszystko to stało się naszą codziennością, pochłaniającą mnóstwo czasu i energii rektorów.

Działalność KRASP nie ogranicza się do spraw krajowych. Podejmujemy inicjatywy, których celem jest promocja polskiego szkolnictwa wyższego i polskich uczelni za granicą. Staramy się także wnosić realny wkład w proces zmian zachodzących w obszarze szkolnictwa wyższego i nauki w Europie. Realizacji tych celów służy m.in. współpraca z konferencjami rektorów innych krajów, a także aktywność na posiedzeniach organów European University Association oraz udział w pracach komisji i zespołów roboczych EUA.

Niezależnie od reprezentowania zbiorowych interesów uczelni, poprzez działania na rzecz kształtowania właściwej polityki w obszarze szkolnictwa wyższego i nauki w kraju i za granicą, obowiązkiem KRASP jest świadczenie usług swoim członkom – zrzeszonym w Konferencji uczelniom reprezentowanym przez rektorów. Zadanie to jest realizowane m.in. przez regularne przekazywanie informacji i dokumentów związanych z działalnością organów KRASP – rozsyłane są one głównie za pośrednictwem poczty elektronicznej oraz udostępniane na naszej witrynie www. Rektorom przekazywane są także informacje o decyzjach organów EUA, konferencjach EUA, a także o możliwości uczestniczenia polskich uczelni w projektach międzynarodowych koordynowanych przez EUA.

W ramach działalności szkoleniowej z inicjatywy Zespołu Bolońskiego KRASP zorganizowany został cykl seminariów poświęconych różnym aspektom procesu tworzenia Europejskiej Przestrzeni Szkolnictwa Wyższego. Nasze przedsięwzięcia w zakresie zapewnienia rektorom odpowiedniego zaplecza informacyjnego, szkoleniowego i doradczego aktywnie wspiera utworzona z inicjatywy KRASP i współdziałająca z nami Fundacja Rektorów Polskich. Efektem działania Fundacji oraz związanego z nią Instytutu Społeczeństwa Wiedzy są opracowania wpływające na kształt regulacji prawnych (m.in. dotyczące zasad poszanowania autorstwa, a także standardów kształcenia) i praktykę funkcjonowania uczelni. Organizowane przez Fundację spotkania o charakterze seminaryjno−szkoleniowym (szkoły letnie i zimowe, krótsze seminaria szkoleniowe), przeznaczone dla rektorów i innych przedstawicieli kierownictwa uczelni, zbierają znakomite recenzje uczestników.

KRASP, angażując się w realizowany wspólnie z Fundacją Edukacyjną Perspektywy program Study in Poland, tworzy infrastrukturę ułatwiającą uczelniom promocję oferty dydaktycznej za granicą. Istotnymi elementami tej infrastruktury są: dostępny na polskiej i angielskiej witrynie KRASP serwis informacyjny How to study in Poland, zawierający m.in. informacje o programach studiów prowadzonych w języku angielskim w uczelniach członkowskich KRASP, oraz wydawany co rok w wersji CD−ROM informator How to study in Poland in the English Language.

Jak zatem najlepiej realizować naszą misję? Co powinno stanowić istotę naszej codziennej działalności? Dylemat, przed którym stoimy, można sformułować następująco: czy w swojej działalności KRASP powinien dbać przede wszystkim o rozwój systemu szkolnictwa wyższego i nauki w Polsce oraz jego promocję za granicą (czytaj: realizować zbiorowy interes środowiska), czy też skupić się na świadczeniu „usług” uczelniom członkowskim. Dylemat ten jest realny, bowiem pogodzenie stale rosnącej aktywności w obu tych sferach staje się – wobec ograniczonych zasobów finansowych i kadrowych Konferencji – coraz trudniejsze. Przed koniecznością określenia priorytetów w tym zakresie stoi nie tylko KRASP. Na ostatnim posiedzeniu EUA Council, podczas dyskusji nad planem działań na lata 2007−08, podniesiono dokładnie tę samą kwestię w odniesieniu do EUA – stowarzyszenia skupiającego uczelnie z 46 krajów i realizującego swe cele oraz zadania na poziomie europejskim i globalnym.

Odpowiedź na postawione pytania nie jest prosta. Wydaje się, że warto zainicjować publiczną debatę na ten temat. Jest oczywiste, że decydujące znaczenie będą w niej miały opinie najbardziej zainteresowanych – rektorów i innych przedstawicieli uczelni członkowskich KRASP, ale wsłuchiwać się też będziemy uważnie w głosy docierające spoza szkół akademickich.