Raport o współpracy

Omawiany raport ma z kilku powodów szczególny charakter. Pierwszy z nich to moment, w którym powstał. Niepokój i niepewność ogarniające dziś społeczeństwa Europy sprzyjają zamykaniu się w kręgu własnych interesów; tymczasem raport stanowi wyraz przekonania jego autorów, że właśnie w takich momentach historii przekraczanie granic krajów, ich związków oraz sojuszy ma szczególną wartość.

Po drugie, raport bardzo dobrze dokumentuje fakt, że powyższe przekonanie jest trwałym elementem świadomości środowisk akademickich Polski oraz Ukrainy. Dowodzi tego ukazana przez raport wielowymiarowa, niezwykle różnorodna przestrzeń współpracy uczelni oraz instytucji akademickich obu krajów.

Po trzecie, prezentacja współpracy została dokonana w sposób doskonale symetryczny, w formie harmonijnego dwugłosu polsko-ukraińskiego. Grono autorów reprezentujących oba kraje stanowi absolutną elitę obu środowisk akademickich. Dzięki temu w raporcie ukazano nie tylko obustronny ogląd podejmowanych działań, lecz także dano świadectwo symetrii interesów obu stron. Owocuje to ogromną wiarygodnością raportu, także z tego powodu, że jego współautorzy często należą do grona osób zarówno w przeszłości inspirujących różne formy współpracy obu krajów, jak też do chwili obecnej aktywnie zaangażowanych w jej rozwój.

Po czwarte, raport osadza współpracę środowisk akademickich w kontekście społeczno-gospodarczym, ukazując jej znaczącą rolę dla wielowymiarowej współpracy miedzy Polską i Ukrainą. Przy tym nie ogranicza się do rzetelnego zdania sprawy ze stanu rzeczy, lecz także doskonale prezentuje uwarunkowania, m.in. infrastrukturalne, które mogą mieć kapitalny wpływ na wzmocnienie współpracy w niektórych dziedzinach.

Po piąte, ważną część raportu stanowi prezentacja ewolucji systemów szkolnictwa wyższego w szybko zmieniającej się rzeczywistości obu krajów. To bardzo pouczająca lektura, z której można wyciągnąć wiele wniosków na przyszłość, także dla krajów trzecich.

W końcu, raport jest napisany bardzo klarownym językiem, co sprawia, że jego lektura jest nie tylko pożyteczna, lecz także przyjemna.

Wszystkie przytoczone wyżej cechy raportu w moim przekonaniu świadczą o tym, że zasługuje on na bardzo wysoką ocenę, tak ze względu na jakość, jak i na rolę, jaką może odegrać w rozwoju dalszej współpracy zarówno instytucji szkolnictwa wyższego, jak i poszczególnych uczonych obu krajów.

Zbigniew Marciniak

Analiza współpracy uczelni polskich i ukraińskich na tle porównania systemów szkolnictwa wyższego. Wnioski i rekomendacje , pod red. Jerzego WOŹNICKIEGO, Fundacja Rektorów Polskich, Wydawnictwo Naukowe UAM, Warszawa 2015.