(Nie) wyczekiwana zmiana miejsca

Czy nowa lokalizacja jednostki naukowej może doprowadzić do polaryzacji środowiska uczelnianego? Okazuje się, że tak. Potwierdzeniem może być konfliktowa sytuacja powstała w murach Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach. Zarzewiem sporu stała się decyzja o przeniesieniu siedziby Instytutu Fizyki z Katowic do Chorzowa. Przeciwko takiemu działaniu zaprotestowało w zdecydowany sposób kilku naukowców. Efektem tego był m.in. opublikowany w katowickim dodatku „Gazety Wyborczej” artykuł Fizycy donieśli na rektora UŚ .

W obronie powziętych przez włodarzy uczelni ustaleń wystąpił prof. dr hab. Jerzy Dajka, dyrektor rzeczonego Instytutu. W liście otwartym opublikowanym na łamach „Gazety Uniwersyteckiej UŚ” (nr 10/2018) autor przywołuje wiele argumentów przemawiających na korzyść podjętej decyzji, na mocy której nastąpiła zmiana umiejscowienia placówki. Wśród oczywistych profitów wymieniona została poprawa warunków zarówno studiowania, jak i prowadzenia badań naukowych. Chorzowski kampus zapewnia bowiem możliwość korzystania z nowoczesnej aparatury i równie nowoczesnej infrastruktury. Nie do przecenienia są ponadto uzyskane w ten sposób konkretne oszczędności wydatkowanych środków finansowych, przeznaczanych do tej pory na utrzymywanie poszczególnych budynków. Minimalizowanie kosztów staje się szczególnie ważne w obecnych czasach, kiedy odnotowuje się spadek liczby studentów.

Prof. Dajka w swoim liście zdecydowanie sprzeciwia się propagowaniu tezy, jakoby przeciwko przeniesieniu Instytutu protestował ogół środowiska fizyków UŚ. Wyraźnie podkreśla fakt, że nie jest prawdą, jakoby cała społeczność pozytywnie opiniowała wyrażane przez niektórych sądy, a wręcz, że „są one samodzielną, szkodliwą i obarczoną złą wolą inicjatywą”.

Wspólnota celów

Dwie uczelnie: Szkoła Główna Handlowa w Warszawie i Warszawski Uniwersytet Medyczny. Jeden cel: wykształcenie specjalistycznej kadry w dziedzinie ochrony zdrowia. Sposób realizacji: wspólnie organizowane studia podyplomowe MBA. O tym, jak przebiegała współpraca podczas pierwszej edycji tego przedsięwzięcia opowiada na łamach czasopisma WUM „Medycyna Dydaktyka Wychowanie” (nr 10/2018), prof. dr hab. med. Bolesław Samoliński, dziekan Centrum Kształcenia Podyplomowego WUM.

Studia pomyślane zostały jako projekt z natury elitarny, stąd nie wszyscy chętni mogli wziąć w nim udział. Weryfikacja kandydatów odbywała się w tym przypadku na podstawie rozmowy kwalifikacyjnej, której pomyślny przebieg gwarantował przyjęcie w poczet przyszłych studentów. W ramach prowadzonych zajęć słuchacze, którzy rekrutowali się głównie z sektora biznesu, otrzymali możliwość zapoznania się z zagadnieniami obejmującymi wiele obszarów, w tym prawo, ekonomię, organizację i zarządzanie, marketing oraz administrowanie systemem ochrony zdrowia i kontraktowanie świadczeń. Uzyskane w trakcie procesu edukacyjnego kompetencje posłużyć mają nabywającym je osobom do sprawnego kierowania sektorem związanym ze zdrowiem. Zarówno jeśli chodzi o placówki medyczne – prywatne i państwowe, jak i firmy farmaceutyczne czy różnego rodzaju rządowe agencje.

Międzyuczelniane porozumienie było na tyle inspirującym przedsięwzięciem, że Warszawski Uniwersytet Medyczny już myśli o kolejnych tego typu wyzwaniach. W tym celu podpisane zostały listy intencyjne. Jeden z Uniwersytetem Warszawskim w sprawie utworzenia federacji, a drugi z Centrum Medycznym Kształcenia Podyplomowego, by powołać do życia Mazowieckie Centrum Edukacji Medycznej. Tylko śmiałe mierzenie się z nowymi wyzwaniami pozwoli wykształcić wszechstronnych fachowców, którzy profesjonalnie zajmą się rozwojem szeroko pojętego obszaru ochrony zdrowia, podkreśla prof. Samoliński.

W młodości siła

Odwaga, dociekliwość i profesjonalizm to atrybuty ludzi sukcesu. Wskazanymi cechami charakteryzują się z pewnością młodzi naukowcy z Wojskowej Akademii Technicznej, którzy mają już na swoim koncie znaczące osiągnięcia w różnorodnych obszarach. W poświęconym tej grupie badaczy numerze specjalnym „Głosu Akademickiego”, opatrzonym wiele mówiącym tytułem Młodzi naukowcy , zaprezentowane zostały sylwetki konkretnych osób wraz z opisem ich dokonań i prezentacją projektów, nad którymi pracują.

Innowacyjne koncepcje powstają w Instytucie Optoelektroniki i Wydziałach: Elektroniki, Inżynierii Lądowej i Geodezji, Mechatroniki i Lotnictwa oraz w Wydziale Nowych Technologii i Chemii. Skala dotowania poszczególnych przedsięwzięć jest bardzo szeroka. Są projekty subwencjonowane kwotami wynoszącymi kilkadziesiąt tysięcy euro, są i takie, których dofinansowanie wynosi kilka tysięcy złotych. Realizacja poszczególnych zadań odbywa się w ramach wielu programów, m.in. Horyzont 2020, Opus, Lider czy Mobilność Plus. Instytucjami umożliwiającymi naukowcom prace nad nowymi rozwiązaniami są zarówno Narodowe Centrum Badań i Rozwoju, Komisja Europejska, Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego, jak i Narodowe Centrum Nauki, Ośrodek Przetwarzania Informacji – Państwowy Instytut Badawczy oraz Wojskowa Akademia Techniczna.