Język w sieci

Projekt CLARIN stworzony został głównie po to, by otworzyć wszystkim zainteresowanym, w tym głównie naukowcom zajmującym się naukami społecznymi i humanistycznymi, dostęp do zasobów oraz narzędzi językowych służących do automatycznego przetwarzania języka naturalnego. Więcej szczegółów dotyczących tego ogólnoeuropejskiego przedsięwzięcia naukowego ujawnia w rozmowie z „Przeglądem Uniwersyteckim” (nr 1/2018) prof. dr hab. Adam Pawłowski z Instytutu Informacji Naukowej i Bibliotekoznawstwa Uniwersytetu Wrocławskiego. Interlokutor podkreśla, że tworzona w ramach projektu infrastruktura ma ułatwić odbiorcom poruszanie się po rzekach informacji płynących do nich wszystkimi możliwymi kanałami.

Pomysłodawcy całego przedsięwzięcia postawili sobie za cel zbudowanie takich narzędzi naukowych, które umożliwią korzystanie z ogromnego zbioru zawierającego zarówno dokumenty tekstowe, jak również nagrania języka mówionego oraz zasoby multimedialne. Wymienione zasoby uporządkowane zostały bowiem w taki sposób, by można było dokonywać ich analizy w zależności od zadeklarowanych potrzeb. Obecnie na stronach internetowych związanych z projektem dostępne są narzędzia pozwalające np. oznaczyć części mowy i nazwy własne, selekcjonować słowa-klucze, czy korzystać z największej na świecie – stworzonej w Polsce – Słowosieci , czyli słownika zawierającego „jednostki leksykalne w węzłach, a w połączeniach ich wzajemne relacje semantyczne (wyrażające podobieństwo, podrzędność, nadrzędność)”.

Od tego roku funkcjonuje także Centrum Technologii Językowych CLARIN-PL, które skupia się na zasobach języka polskiego. CLARIN organizacyjnie znajduje się na Politechnice Wrocławskiej.

Wyjeżdżają po naukę 

„Long-term research activities in the area of advanced CO2 Capture Technologies for Clean Coal Energy Generation” to projekt realizowany na Wydziale Infrastruktury i Środowiska Politechniki Częstochowskiej w ramach Programu Ramowego UE Marie Curie Actions. Szczegóły opisujące jego główne założenia znaleźć można na łamach pisma „Politechnika Częstochowska” (nr 65/2018).

„CO2TRIP” ogniskuje się wokół tematyki zaawansowanych technologii ograniczania emisji ditlenku węgla. Uczestnicy zainteresowani udziałem w rzeczonym projekcie otrzymują możliwość zaliczania staży w światowej klasy ośrodkach naukowo-badawczych. Dzięki temu pracownicy częstochowskiej uczelni zdobywali doświadczenie w Katedrze Chemii i Inżynierii Chemicznej w Niigata University w Japonii, w State Key Laboratory of Clean Energy Utilization w Zhejiang University w Chinach oraz w University of Utah w Stanach Zjednoczonych. Wspólnym mianownikiem wszystkich wyjazdów naukowych była wymiana posiadanych doświadczeń w zakresie metod redukcji emitowanego do atmosfery ditlenku węgla. Podczas organizowanych spotkań międzynarodowe zespoły badawcze wspólnie naradzały się nie tylko nad sposobami poprawy jakości zanieczyszczonego powietrza, ale także nad opracowaniem takiego systemu, który mobilizowałby studentów i doktorantów do prowadzenia określonych badań naukowych. Debatujący pochylali się także nad potrzebą ekspansji technologii skutkujących czystszym spalaniem węgla.

Wiedza skumulowana

Przygotowanie wyczerpującej merytorycznie pracy przeglądowej wymaga od piszącego przede wszystkim poświęcenia dużej ilości czasu niezbędnego do zapoznania się z fachową literaturą obejmującą określoną tematykę. Jakie jeszcze warunki należy spełnić, by końcowy efekt był zadowalający zdradza „Wieściom Akademickim” (nr 3-4/2018) dr hab. Tomasz Szkudelski z Wydziału Medycyny Weterynaryjnej i Nauk o Zwierzętach Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu. Interlokutor dzieli się własnym doświadczeniem nabytym przy okazji tworzenia artykułu przeglądowego The mechanism of alloxan and streptozotocin action in B cells of the rat pancreas , który ukazał się w czasopismie „Physiological Research” w 2001 r. i do chwili obecnej jest cytowany w ponad 1100 innych pracach.

W rzeczonym artykule opisane zostały eksperymenty prowadzone na gryzoniach, u których wywoływano w warunkach laboratoryjnych cukrzycę, by prześledzić działanie związków diabetogennych. Autor omówił zarówno sposoby doboru parametrów niezbędnych do prawidłowego przeprowadzenia czynności testowych, jak i dawkowanie wykorzystanego środka farmakologicznego. Zdaniem dr. Szkudelskiego, jedną z ważniejszych kwestii niezbędnych do napisania tego typu dysertacji, jest znalezienie obszaru mogącego zainteresować liczne grono naukowców.

Tematyka cukrzycy, którą zajmuje się rozmówca, stanowi świetny przykład wykorzystania potencjału badawczego konkretnego zagadnienia. Cukrzyca stała się bowiem schorzeniem uznanym przez Światową Organizację Zdrowia za pierwszą niezakaźną pandemię. Szkudelski proponuje wszystkim zainteresowanym stworzeniem pracy przekrojowej, by dbali nie tylko o kwestie merytoryczne, ale także stylistyczne i graficzne. Ilustrowanie omawianych kwestii za pomocą tabel, wykresów czy schematów pozwala bowiem łatwo przyswoić prezentowane przez badacza zależności.