Zatroskani o kształt nowej ustawy

Krajowa Sekcja Nauki NSZZ „Solidarność” z uwagą przygląda się pracom nad tworzeniem nowej ustawy o szkolnictwie wyższym. Wśród wielu planowanych założeń najwięcej problemów związkowi działacze zauważają w kręgu zagadnień dotyczących spraw pracowniczych.

Na łamach Biuletynu Informacyjnego „Wiadomości KSN” (nr 3-4/2017) prezentowane jest stanowisko związku dotyczące kwestii praw pracowniczych w sektorze szkolnictwa wyższego.

Zaniepokojenie członków Krajowej Sekcji Nauki budzi fakt, że autorzy przygotowujący nowe rozwiązania pominęli przy ich tworzeniu warunki wynagradzania, prawa pracownicze, które miałyby zostać przekazane w ręce zwiększających swoją autonomię uczelni, czy normy gwarantujące kształtowanie środków na wynagrodzenia w powiązaniu ze średnim wynagrodzeniem w gospodarce narodowej.

Opublikowane uwagi dotyczące uwzględniania praw pracowniczych akcentują potrzebę doprecyzowania w tworzonym akcie ustawodawczym reguł stabilnego zatrudnienia, sprawiedliwych zasad wynagradzania, jasnych kryteriów ocen okresowych, zasad udzielania urlopów, wysokości odpisu na fundusz świadczeń socjalnych, sposobu i wysokości dystrybuowania poszczególnych nagród, a także gwarancji takich warunków zatrudnienia, które wspierałyby łączenie życia zawodowego i rodzinnego.

Czas, jaki pozostał do wprowadzenia w życie nowej ustawy, powinien, zdaniem Krajowej Sekcji Nauki, zostać poświęcony na ponowne przemyślenie proponowanych rozwiązań oraz na konsultacje ze środowiskiem NSZZ „Solidarność”, będącej niezbędnym partnerem do stworzenia optymalnej, dbającej o rozwój i prawa pracowników szkół wyższych ustawy, która szanując autonomię uczelni, uszanuje również prawa przysługujące jej pracownikom, gwarantując im pełną podmiotowość i partnerstwo w tej dwustronnej relacji.

Wieści z Krakowa

Wiadomości z życia uczelni, przegląd organizowanych konferencji dotykających wielu problemów napotykanych obecnie przez każdego z nas i przez szkoły wyższe, sprawy życia studenckiego, pokaz odbytych podróży, a także prezentacja gości i partnerów Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie, to wszystko znajdziemy w biuletynie informacyjnym uczelni „Vita Academica” (nr 1/2017).

Wiele uwagi poświęcono istotnemu wydarzeniu nie tylko dla stolicy małopolski, ale także dla całego naszego kraju, czyli ingresowi nowego krakowskiego metropolity, arcybiskupa Marka Jędraszewskiego, przybliżając jednocześnie czytelnikom sylwetkę, dokonania i zainteresowania Wielkiego Kanclerza UPJPII. Łamy biuletynu zapełniły także podziękowania skierowane do odchodzącego kardynała Stanisława Dziwisza, który przez lata pełnienia swojej posługi zawsze otwierał drzwi dla wszystkich potrzebujących pomocy i wsparcia.

Obchodzone obecnie 40-lecie Wydziału Filozoficznego zaowocowało z kolei refleksją nad tym powstałym za sprawą kardynała Karola Wojtyły – św. Jana Pawła II miejscem, stanowiącym fundament twórczości filozoficzno-teologicznej myślicieli katolickich „promujących metafizyczną koncepcję człowieka i świata”. Świętowany jednocześnie jubileusz o pięć lat młodszego Wydziału Historii i Dziedzictwa Kulturowego stanowił doskonałą okazję do przeprowadzenia rozmowy z dr. hab. bp. Grzegorzem Rysiem, który był jednym z pierwszych jego studentów, i jak wspomina, wielkim szczęściem było znalezienie się we wspólnocie gwarantującej rozwój intelektualny i duchowy, a także opartej na relacji mistrz – uczeń. „Bo to jest istotą uniwersytetu tak naprawdę, ta relacja”.

Czas na grę

Aktywność i kreatywność, zaangażowanie i świadomy udział w procesach demokratycznych, takie cechy można wykształcić w ludziach, dyskontując potencjał tkwiący w grach symulacyjnych. O pożytku wynikającym z przemyślanego oraz pobudzającego chęć praktycznych działań eksploatowania gier opowiada w rozmowie z kwartalnikiem Fundacji Rozwoju Systemu Edukacji „Europa dla Aktywnych” (nr 1/2017) Teodor Sobczak, lider Fundacji Innowatorium propagującej alternatywne metody edukacyjne.

Zmiana formy aplikowania wiedzy z tradycyjnego, nieangażującego w pełni jego odbiorców wykładu, na grę symulacyjną, która zdaniem interlokutora jest bardziej chwytliwa i szybciej przyswajalna przez słuchaczy, wyznaczać powinna kierunki przyszłego kształcenia. Wykorzystując taki sposób podawania wiadomości pozwala się uczniom na stworzenie tzw. bezpiecznej bańki, czyli świata symulowanego, w którym mogą oni robić wiele rzeczy, często błądząc czy rezygnując z podejmowanych decyzji, by w konsekwencji dokonać analizy przedsięwziętych działań, wyciągając wnioski eliminujące popełnienie kolejnych błędnych decyzji.

Aby można było wcielić w życie nową formułę, potrzebna jest, według Sobczaka, nie tyle reforma, co prawdziwa rewolucja, zmieniająca dotychczasowy paradygmat nauczania. Jest to z pewnością opłacalna inwestycja, tylko bowiem zaangażowani dzięki przeżyciu symulowanych sytuacji uczniowie potrafią wykształcić w sobie trwałą i aktywną postawę życiową, dzięki której społeczeństwo wzbogacone zostanie o jednostki rozmyślnie działające na rzecz wspólnoty.