Biznes w wydaniu akademickim

Słowo start-up na stałe weszło już do naszego codziennego słownika, symbolizując ideę tworzenia innowacyjnych rozwiązań. Jak przełożyć nowatorskie koncepcje na praktyczną rzeczywistość, opowiadają w „Życiu Uniwersyteckim” (nr 1/2017) Katarzyna Wlaź i Piotr Nędzewicz, przedstawiciele funduszu zalążkowego Poznańskiego Parku Naukowo-Technologicznego Fundacji Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu.

Rozmówcy zgodnie podkreślają, że osiągniecie powodzenia przez start-up w dużej mierze zależy od kompetentnego i zaangażowanego zespołu, który w pełni rozumie myśl przewodnią przyświecającą tego typu działalności. Nie można zapomnieć oczywiście zarówno o stojącym u podstaw podejmowanej aktywności, odpowiadającym na potrzeby rynku pomyśle, jak również o przemyślanym modelu biznesowym, czy uregulowaniu kwestii własności intelektualnej. Wszystko to jednak nie wystarczy, jeśli zabraknie w pełni zaangażowanych osób, zdolnych do podejmowania decyzji eliminujących w odpowiednim momencie pojawiające się różnorakie zagrożenia. Jako iż obecne czasy sprzyjają wypracowaniu synergii między biznesem a uczelniami, albowiem pracownicy tych ostatnich są coraz bardziej otwarci na chęć komercjalizowania opracowanych przez siebie rozwiązań, należałoby w pełni wykorzystać istniejące okoliczności, powołując do życia podmioty zajmujące się wdrażaniem nowoczesnych pomysłów.

W taki właśnie sposób działa Poznański Park Naukowo-Technologiczny, który dzięki stałemu poszukiwaniu inwestorów umożliwia badaczom urzeczywistnianie ich koncepcji w ramach zróżnicowanych modeli biznesowych.

Student w centrum zainteresowania

Tworzenie, zmiana czy uzupełnienie oferty dydaktycznej przebiegać powinno zawsze w oparciu o wyznaczony i przewidziany do realizacji w konkretnym czasie cel. Nie chodzi jednak o to, by został on sformułowany w mechaniczny sposób, ale stanowił odzwierciedlenie rzeczywistych potrzeb i możliwości kadry naukowej oraz studentów.

Na łamach miesięcznika „Gazeta SGH” (nr 1/2017) uszeregowane i omówione zostały poszczególne etapy pracy niezbędnej do skutecznego wdrożenia określonego projektu dydaktycznego. Jego praktyczną realizację inicjuje sformułowanie celów ogólnych odnoszących się do wiedzy, umiejętności i postawy niezbędnych do osiągnięcia sukcesu przez absolwenta opuszczającego uczelnię. Kolejny krok stanowi ustalenie sytuacji odniesienia, czyli wskazanie takich sytuacji w życiu zawodowym i codziennym, w których student będzie mógł wykorzystać nabyte w czasie zajęć umiejętności. Następnym stadium jest opracowanie zadania testowego odpowiedniego do sytuacji odniesienia, dzięki czemu uzyska się odpowiedź na pytanie, jakie czynności należy wykonać, by osiągnąć pożądany efekt. Końcowym etapem jest wreszcie sformułowanie celów operacyjnych spełniających kryteria mierzalności i sprawdzalności w warunkach uczelnianych, kiedy przekształcona na konkretne opisy zachowań sytuacja odniesienia stworzy ostatecznie zestaw kompetencji, takich jak choćby umiejętność rozróżniania, opisywania czy rozwiązywania niezbędnych do opanowania przez stanowiących centrum procesu dydaktycznego studentów.

Refleksje na temat jakości

Zagwarantowanie najwyższego poziomu kształcenia to jedno z priorytetowych zadań stojących nie tylko przed przedstawicielami europejskiej i polskiej sceny politycznej, ale także przed wszystkimi podmiotami działającymi w obszarze edukacji. Problematyka jakości kształcenia znalazła się także w kręgu zainteresowań „Leszczyńskiego Notatnika Akademickiego” (nr 61-62/2016), pisma Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej im. J.A. Komeńskiego w Lesznie, na łamach którego znajdziemy szereg przykładów ilustrujących przywoływaną tematykę.

Stojące u jej podstaw pojęcie jakości zostaje w tekście zdefiniowane poprzez użycie takich sformułowań, jak doskonałość, brak występowania usterek czy przygotowanie do osiągnięcia celów założonych przez instytucję, a także spełnienie oczekiwań i potrzeb klienta oraz nieustanny rozwój, będący procesem całkowitej odpowiedzialności członków organizacji za wypełnianie spoczywających na nich obowiązków. Weryfikacja przyjętych założeń dotyczących obszaru jakości następuje w procesie ewaluacji, będącym zaplanowanym i systematycznie podejmowanym działaniem pozwalającym sprawdzić, czy założone cele kształcenia zostały osiągnięte.

Leszczyńska uczelnia w latach 2013/2014 rozpoczęła proces ewaluacji jakości kształcenia, w którym udział wzięli studenci, nauczyciele akademiccy oraz pozostali pracownicy. Badanie prowadzone w kolejnym okresie oparte zostało na analizie aktualnych dokumentów tworzonych na potrzeby szkoły oraz na kwestionariuszach ankiet zawierających pytania dotyczące np. czytelności przekazywanych treści, zgodności oceniania z podanymi kryteriami, kultury prowadzonych zajęć i oceny warunków lokalowych, w których się one odbywają. Wnioski wysnute na podstawie uzyskanych wyników ułatwiają podjęcie działań doskonalących proces kształcenia, wpływając tym samym na rozwój uczelni.