Nie utracić dorobku

Nim w podpisanym 9 stycznia br. wystąpieniu pokontrolnym NIK wydała negatywną ocena działalności IRSS w latach 2014-2016, już w październiku ub.r. z nadzorującego Instytut Ministerstwa Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej nadeszła zapowiedź jego likwidacji. Dlatego 16 listopada Rada Naukowa IRSS uchwaliła wniosek do Ministra o podjęcie działań, które nie spowodują zatracenia dorobku naukowo-badawczego oraz wydawniczego instytutu, pozwolą na racjonalne wykorzystanie jego potencjału, a także nie wywołają niekorzystnych zmian w jego współpracy z naukowymi i społecznymi podmiotami krajowymi oraz międzynarodowymi. Wniosek ten Rada poparła przypomnieniem najważniejszych dokonań IRSS.

Od dwudziestu lat IRSS prowadził badania w zakresie polityki społecznej, w tym pomocy społecznej, dostarczające przesłanek dla rozwiązań praktycznych przydatnych dla podmiotów działających w obszarze pomocy społecznej, jak np. kilkuletni program badawczo-edukacyjny „Koordynacja na rzecz aktywnej integracji” współfinansowany z funduszy UE, czy ostatnio projekt „Schorzenia przewlekłe a rynek pracy. Badanie możliwości i propozycje działań” realizowany dla PFRON. W IV kwartale 2016 r. IRSS został wybrany na partnera do projektu również współfinansowanego funduszy UE, pt. „ Opracowanie i wdrożenie narzędzia agregowania, analizowania i monitorowania na poziomie krajowym danych pochodzących z oceny zasobów pomocy społecznej, przeprowadzanej na poziomie jednostek samorządu terytorialnego”. IRSS prowadził takie działania na rzecz instytucji polityki społecznej, jak: ocena zasobów pomocy społecznej, koordynacja działalności Obserwatoriów Integracji Społecznej, monitoring ustawy o zatrudnieniu socjalnym, przygotowywanie informacji o funkcjonowaniu centrów i klubów integracji społecznej dla Sejmu i Senatu RP.

Znaczącą dziedziną pracy IRSS było podnoszenie kwalifikacji pracowników pomocy społecznej. Działalność ta w opinii pracowników wielu instytucji szeroko pojmowanego obszaru polityki społecznej zawsze była oceniana jako bardzo przydatna, ważna z punktu widzenia praktyki oraz charakteryzująca się innowacyjnością.

IRSS publikował trzy czasopisma objęte parametryzacją MNiSW, tj.: od 1986 r. dwumiesięcznik „Praca Socjalna” (8 pkt.), od 2000 r. miesięcznik „Problemy Opiekuńczo-Wychowawcze” (8 pkt.) i kwartalnik „Niepełnosprawność i Rehabilitacja” (7 pkt.) oraz od 1998 r. serię książek Ex Libris Pracownika Socjalnego (21 tytułów, w tym dwa 2-3 krotnie wznawiane). W latach 2008-2013 wydano 28 innych książek w ramach wspomnianego programu „Koordynacja…”. Czasopisma są subskrybowane przez wyższe uczelnie, kolegia pracowników służb społecznych, placówki pomocy społecznej. Książki z Ex Librisu są sprzedawane, a pozostałe rozprowadzane nieodpłatnie, zgodnie z zasadą programów finansowanych przez UE. Znaczy to, że są źródłem wiedzy dla środowiska akademickiego, zwłaszcza dla kierunków kształcących pracowników socjalnych oraz bezpośrednio dla pracowników socjalnych i innych zawodów społecznych jako wsparcie w ich codziennej pracy. Szereg publikacji było pionierskimi na gruncie polskim, jak np. dotyczące superwizji pracy socjalnej, stresu i wypalenia zawodowego, pomocy osobom poszkodowanym w katastrofach, seksualności osób niepełnosprawnych, sytuacji kobiet w więzieniach.

W toku swojej działalności IRSS pozyskał współpracę znaczących reprezentantów krajowego środowiska naukowego w dziedzinie polityki społecznej, ośrodków akademickich (UKSW, WSPA Lublin, APS), szeregu krajowych Centrów i Klubów Integracji Społecznej. Aktywnie działał w European Social Network, European Centre of Social Welfare Policy and Research, a ostatnio nawiązał współpracę z Białoruskim Towarzystwem Pracy Socjalnej. ?