Początki szkolnictwa rolniczego na ziemiach polskich

1816 r. – otwarcie Instytutu Agronomicznego w Marymoncie, mającego na celu promowanie nowoczesnej gospodarki rolniczej. Była to trzecia tego typu placówka w Europie. Do utworzenia instytutu przyczynili się m.in.: Stanisław Staszic, Ksawery Drucki-Lubecki i Stanisław Kostka Potocki.

1816 r. – utworzenie Praktycznej Szkoły Weterynarii w Królestwie Polskim, podlegającej Instytutowi Agronomicznemu w Marymoncie; utworzenie Szczególnej Szkoły Leśnictwa w Warszawie.

Zakręty historii – próby tworzenia szkolnictwa w okresie walki o niepodległość

1840 r. – car Mikołaj I przekształcił Instytut Agronomiczny w Instytut Gospodarstwa Wiejskiego i Leśnictwa z dwoma wydziałami: rolniczym i leśnym. W tym czasie Instytut Rządowy Weterynarii w podwarszawskim Burakowie był samodzielną uczelnią.

1862 r. – przeprowadzono reformę szkolnictwa w Królestwie Polskim, w miejsce IGWiL utworzono Instytut Politechniczny i Rolniczo-Leśny w Nowej Aleksandrii (Puławy) z pięcioma wydziałami (inżynierów cywilnych, mechaników, chemików, rolników i leśników).

1864 r. – po upadku powstania styczniowego władze carskie zamknęły wszystkie szkoły w Królestwie Polskim. Dopiero w 1869 r. car Aleksander II powołał w Puławach Instytut Gospodarstwa Wiejskiego i Leśnictwa – uczelnię rolniczą bez praw akademickich i z językiem wykładowym rosyjskim. W 1914 r. placówka została przeniesiona do Charkowa.

Po 1905 r., w wyniku zmieniającej się sytuacji politycznej, pojawiła się szansa na odrodzenie kształcenia w języku polskim – środowiska naukowe Warszawy powołały Towarzystwo Kursów Naukowych, w ramach którego uruchomiono cztery sekcje, w tym Wydział Rolniczy.

1911 r. – w związku z niechętnym stosunkiem władz rosyjskich do rozwoju kształcenia rolniczego Wydział Rolniczy przeniesiono do Muzeum Przemysłu i Rolnictwa, nadając mu status Kursów Przemysłowo-Rolniczych. Uczelnia została umieszczona przy ul. Miodowej 12 (23). Dzięki fundacji Michała hrabiego Sobańskiego założono pole doświadczalne w podwarszawskim Wilanowie i zakupiono majątek ziemski Chylice.

20 lat niepodległości

Lata 1916-1918 – Niemcy po opuszczeniu przez Rosjan Warszawy, chcąc pozyskać przychylność opinii polskiej, nie czynili przeszkód w otwarciu wyższych uczelni. W 1916 r. utworzono Wyższą Szkołę Rolniczą, której rektorem został ówczesny minister rolnictwa i dóbr koronnych, prof. Józef Mikułowski-Pomorski. W 1918 r. uczelnia została upaństwowiona i przyjęła nazwę Królewsko-Polska Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego.

1918 r. – po odzyskaniu przez Polskę niepodległości uczelnia otrzymała nazwę SZKOŁA GŁÓWNA GOSPODARSTWA WIEJSKIEGO. W jej skład wchodziły dwa wydziały: Rolniczy i Leśny.

1921 r. – utworzono Wydział Ogrodniczy.

1923 r. – SGGW z woli Sejmu RP otrzymała 11-hektarową działkę na Polu Mokotowskim, a następnie fundusze na budowę szkoły przy ul. Rakowieckiej 8.

1929 r. – oddano do użytku Gmach Główny uczelni i przeniesiono do niego jednostki organizacyjne z dotychczasowych pomieszczeń przy ul. Hożej 74, Miodowej 23 oraz Placu Trzech Krzyży 8. Przeprowadzkę zakończono w połowie lat 30.

Studia w SGGW trwały cztery lata, na każdym z trzech wydziałów prowadzono specjalności. Absolwenci, po zdaniu egzaminów i wykonaniu pracy dyplomowej, otrzymywali dyplomy inżyniera rolnika, leśnika lub ogrodnika.

Walka zbrojna. Tajne nauczanie i okupacja niemiecka

Lata 1939-1944 – wybuch II wojny światowej przerwał normalny tok nauczania. 10 listopada 1939 r. uczelnia została zamknięta przez okupantów, a w drugim pawilonie przy ul. Rakowieckiej stacjonowały wojska niemieckie. Pomimo zamknięcia SGGW jej działalność nie została przerwana. Rozpoczął się okres tajnego nauczania. Zajęcia odbywały się w różnych miejscach Warszawy. W czasie okupacji wydano 130 dyplomów ukończenia studiów, w 1945 r. zatwierdzono 66 dyplomów i trzy doktoraty.

15 maja 1945 r. – po zakończeniu wojny SGGW jako pierwsza uczelnia w Warszawie inaugurowała rok akademicki. W 2000 r. Senat uczelni ustanowił dla upamiętnienia tego właśnie wydarzenia obchody święta uczelni – Dni SGGW.

Powojenna odbudowa

Po wojnie nastąpił dalszy rozwój uczelni wyrażający się m.in. wzrostem liczby wydziałów. Organizowano różne formy kształcenia dostosowane do zmieniających się potrzeb rolnictwa i gospodarki.

1950 r. – utworzenie Wydziału Melioracji Wodnych (obecny Wydział Budownictwa i Inżynierii Środowiska);

1951 r. – utworzenie Wydziału Technologii Drewna i Wydziału Zootechnicznego (obecnie Wydział Nauk o Zwierzętach);

1952 r. – przeniesienie Wydziału Weterynaryjnego Uniwersytetu Warszawskiego do SGGW;

1954 r. – wybudowanie Pawilonu III przy ul. Rakowieckiej 8, który na kilka lat rozwiązał problemy lokalowe wciąż rozwijającej się uczelni;

1956 r. – otrzymanie przez SGGW Pałacu Krasińskich wraz z otaczającym go terenem o powierzchni 70 ha;

1958 r. – rozpoczęcie prac projektowych mających na celu sukcesywne przenoszenie wydziałów z ul. Rakowieckiej do powstającego kampusu na Ursynowie; utworzenie Wydziału Ekonomiczno-Rolniczego (obecnie Wydział Nauk Ekonomicznych);

1961 r. – utworzenie Wydziału Technologii Rolno-Spożywczej (obecnie Wydział Nauk o Żywności);

1971 r. – oddanie do użytku pierwszego budynku dydaktycznego na ursynowskim kampusie;

1975 r. – oddanie do użytku pierwszych akademików SGGW na Ursynowie;

1977 r. – utworzenie Wydziału Żywienia Człowieka i Wiejskiego Gospodarstwa Domowego (obecnie Wydział Nauk o Żywieniu Człowieka i Konsumpcji) oraz Wydziału Techniki Rolniczej i Leśnej (obecnie Wydział Inżynierii Produkcji);

1989 r. – przeniesienie siedziby Rektoratu SGGW do Pałacu na Ursynowie.

Budowa nowoczesnego uniwersytetu przyrodniczego w kampusie na Ursynowie

2003 r. ostatecznie ulokowano na Ursynowie wszystkie wydziały i tu kontynuowano budowę obiektów naukowo-dydaktycznych i sportowych.

Rozpoczął się okres intensywnych działań na rzecz pozyskania funduszy ze środków unijnych i z innych źródeł na rozbudowę infrastruktury badawczej, wyposażenia laboratoriów i auli na miarę XXI wieku.

W 2006 r. utworzono Wydział Nauk Społecznych.

W tym okresie rozbudowano także Bibliotekę Główną im. W. Grabskiego, utworzono Centrum Analityczne oraz rozbudowywano uczelniane obiekty sportowe.

2008 r. – utworzenie Wydziału Zastosowań Informatyki i Matematyki;

2010 r. – otwarcie Centrum Wodnego SGGW;

2015 r. – otwarcie Centrum Badań Biomedycznych.