Pół wieku Politechniki

3 czerwca 2015 roku przypada jubileusz pięćdziesięciolecia powstania Politechniki Świętokrzyskiej – jedynej w regionie publicznej wyższej szkoły technicznej. Politechnika kontynuuje tradycję pierwszej wyższej uczelni technicznej powstałej na ziemiach polskich – Szkoły Akademiczno-Górniczej, założonej w 1816 roku przez Stanisława Staszica. Działała ona przez 10 lat i zdążyła wypromować 42 inżynierów. Byli to wybitni specjaliści, niezwykle potrzebni dla powstającego wówczas Staropolskiego Okręgu Przemysłowego, będącego istotnym symbolem początku rewolucji naukowo-przemysłowej na terenach Rzeczypospolitej zagarniętych przez zaborców. Szkoła ta została przeniesiona do Warszawy, tworząc trwałe więzy pod obecnie działającą Politechnikę Warszawską, a po części także do Krakowa, w zakresie idei rozwoju wyższego szkolnictwa technicznego. Działająca ponad 100 lat Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica czerpie stąd tradycje i sięga do Staszicowskich korzeni kieleckiej uczelni.

Po wielu latach, w drugiej połowie XX wieku, wróciła do regionu idea uruchomienia szkolnictwa wyższego. Początki tej koncepcji „przybyły” z pobliskiego Krakowa, gdyż na przełomie lat 50. i 60. ubiegłego wieku został zorganizowany w Kielcach punkt konsultacyjny Akademii Górniczo-Hutniczej i Politechniki Krakowskiej, których nauczyciele akademiccy, na czele z prof. Zbigniewem Engelem, doktorem h.c. Politechniki Świętokrzyskiej, włączyli się w proces tworzenia w Kielcach samodzielnej uczelni technicznej. Efektem tej działalności było utworzenie 3 czerwca 1965 roku Kielecko-Radomskiej Wyższej Szkoły Inżynierskiej oraz opracowanie koncepcji i przygotowanie dokumentacji budowy kampusu uczelni na terenach leżących wówczas poza centrum miasta. Kadrę akademicką tworzyli głównie pracownicy naukowo-dydaktyczni z Krakowa, wśród nich prof. Bronisław Ślusarczyk, pierwszy rektor uczelni, i doc. Zdzisław Trylski, a także nauczyciele średnich szkół technicznych z Kielc i Ostrowca Świętokrzyskiego, którzy „szybko” zdobyli kwalifikacje akademickie, budując trwałe podstawy dydaktyczne nowej uczelni.

Drugim etapem rozwoju był napływ nauczycieli akademickich wywodzących się głównie z Politechniki Warszawskiej, z prof. Henrykiem Frąckiewiczem, drugim rektorem uczelni, a także prof. Janem Osieckim, doktorem h.c. Politechniki Świętokrzyskiej. Efektem tej „nowej fali” było utworzenie studiów magisterskich, zdobycie uprawnień do nadawania stopnia naukowego doktora nauk technicznych oraz nadanie uczelni w 1974 roku nowej nazwy Politechnika Świętokrzyska, która do dnia dzisiejszego jest trwałym symbolem związku uczelni z regionem, jego historią i tradycją, sięgającą początków chrześcijaństwa w Polsce, związanych z umiejscowieniem Relikwii Drzewa Krzyża Świętego.

Osiągnięcia Politechniki Świętokrzyskiej pozwalają stwierdzić, że w roku Jubileuszu pięćdziesięciu lat działalności uczelnia osiągnęła wysoką rangę i prestiż w regionie, kraju, a nawet za granicą. Do tych osiągnięć należy zaliczyć m.in.:

– okazały 22-hektarowy kampus, zlokalizowany w centrum miasta, który tworzą obiekty i urządzenia całkowicie wyremontowane i nowo wybudowane;

– 5 wydziałów, mających łącznie siedem uprawnień do nadawania stopnia naukowego doktora nauk technicznych i trzy uprawnienia do nadawania stopnia doktora habilitowanego;

– 10 tysięcy studentów studiujących w systemie stacjonarnym (dziennym) i niestacjonarnym (zaocznym);

– 73 laboratoria na światowym poziomie, wyposażone w nowoczesne urządzenia pomiarowe i produkcyjne;

– unikatowe kształcenie studentów w rzadko spotykanych specjalnościach inżynierskich: technologie laserowe i plazmowe, technika uzbrojenia, konserwacja obiektów zabytkowych, transport wykorzystujący mobilne laboratoria, architektura – w ścisłym powiązaniu z potrzebami regionu (praktyki inwentaryzacyjne obiektów zabytkowych, plenery malarskie, opracowania koncepcji architektonicznych przyszłych inwestycji regionalnych), wzornictwo przemysłowe – w ujęciu inżynierskim;

– kształcenie studentów na osiemnastu kierunkach studiów obejmujących cały obszar wiedzy technicznej, potrzebnej do osiągnięcia rozwoju i postępu cywilizacyjnego;

– wysoką pozycję w regionie poprzez udział w wielu inicjatywach województwa świętokrzyskiego, szeroką, doskonałą współpracę ze szkołami ponadgimnazjalnymi;

– aktywną działalność w zakresie kultury poprzez organizację wielu imprez kulturalnych o zasięgu ogólnopolskim, a także w dziedzinie sportu – AZS Politechnika Świętokrzyska jest jedynym klubem sportowym mającym piętnaście sekcji, z czego trzy zespoły biorą udział w rozgrywkach lig krajowych.

(kd)