Korzyści z łączenia

Arif Erkol, kanclerz Akademii Finansów i Biznesu Vistula, o konsolidacji uczelni niepublicznych

Grupa Uczelni Vistula, którą obecnie tworzą trzy uczelnie, powstała w wyniku konsolidacji ośmiu niepublicznych szkół wyższych. Pierwszą naszą uczelnią jest Akademia Finansów i Biznesu Vistula w Warszawie. Powstała ona z połączenia Uczelni Vistula, Akademii Finansów, Europejskiej Akademii Sztuk oraz Wyższej Szkoły Zarządzania (Polish Open University). Można powiedzieć, że Akademia Finansów i Biznesu Vistula przejęła, inkorporowała wszystkie te uczelnie. Drugą naszą uczelnią jest Szkoła Główna Turystyki i Rekreacji, która powstała z Wyższej Szkoły Turystyki i Rekreacji im. Mieczysława Orłowicza w Warszawie, Wyższej Szkoły Hotelarstwa, Gastronomii i Turystyki w Warszawie oraz Wyższej Szkoły Turystyki i Hotelarstwa w Łodzi. W skład tej uczelni wszedł też działający od 40 lat Instytut Turystyki. Uczelnia w Łodzi stanowiła wydział zamiejscowy SGTiR. Trzecia uczelnia to niedawno włączona do naszej grupy Wyższa Szkoła Handlowa we Wrocławiu.

Tworząc Grupę Uczelni Vistula wykorzystaliśmy dwa sposoby fuzji uczelni. Jeden to inkorporacja, czyli wchłonięcie jednej uczelni przez drugą, czy też połączenie. Tak powstały Akademia Finansów i Biznesu Vistula oraz Szkoła Główna Turystyki i Rekreacji. Drugi sposób fuzji to konsolidacja uczelni na poziomie założycieli, czyli przejęcie kontroli nad założycielem przez zakupienie udziałów w spółce założycielskiej. Tak powstała Grupa Uczelni Vistula złożona z trzech różnych szkół wyższych.

Samej uczelni w Polsce nie można kupić. Można tylko zostać jej nowym założycielem. Forma prawna przejęcia uczelni może być dwojaka: wykupienie udziałów w firmie, która jest jej założycielem, bądź na drodze procedury administracyjnej przeniesienie uprawnień założyciela od innego podmiotu, który je dotychczas posiadał.

W tym drugim przypadku, zgodnie z Prawem o szkolnictwie wyższym w sytuacji połączenia uczelni niepublicznych, uczelnia przejmuje prawa i obowiązki nabytej szkoły, jak również wszystkie jej środki majątkowe. Dzieje się tak za zgodą obu jednostek. Decydujący jest tu argument ekonomiczny. Uczelnie wyższe są organizacjami, które charakteryzuje wysoki udział kosztów stałych w strukturze kosztów ogółem. W sytuacji niżu demograficznego, gdy poziom kosztów stałych zbliża się do poziomu przychodów uzyskiwanych z czesnego, uczelnie niepubliczne odczuwają poważne problemy finansowe. Włączenie uczelni radzącej sobie słabiej w struktury uczelni o lepszych wynikach ułatwia zarządzanie finansami podmiotu powstałego w wyniku połączenia obu uczelni.

Grupa Uczelni Vistula powstawała z zastosowaniem obu wymienionych powyżej procedur.

Dzięki konsolidacji uzyskujemy szereg korzyści. Po pierwsze zmniejszamy poważny koszt stały uczelni niepublicznej, jakim jest pion administracji. Można tu dokonać restrukturyzacji, tak aby poszczególne działy obu uczelni się nie dublowały. Na przykład w Grupie Uczelni Vistula mamy jedno biuro studiów międzynarodowych, które pracuje dla wszystkich trzech naszych uczelni.

Połączenie uczelni skutkuje także wyższą jakością nauczania oraz lepszą ofertą edukacyjną dla studentów, a także stwarza im możliwość dostosowania studiów do własnych potrzeb i możliwości finansowych: w ramach Grupy Uczelni Vistula można wybrać studia w Warszawie lub Wrocławiu – w obu tych miastach różne są np. koszty utrzymania.

Konsolidacja uczelni ułatwia także realizację celu strategicznego, jakim jest prowadzenie badań naukowych. Pozwala ona na pełniejsze wykorzystanie potencjału obu jednostek. Łączące się uczelnie mogą również doskonalić własne standardy zarządzania w oparciu o sprawdzone na własnym gruncie „dobre praktyki”. Co ważne: odbywa się to na zasadach pełnej współpracy, a nie konkurencji.

Kolejny obszar, w którym można zmniejszyć koszty i podnieść jakość pracy uczelni dzięki konsolidacji, to informatyzacja obsługi studentów. Mamy teraz jeden program dla całej grupy – SAP. Możemy zatem precyzyjnie kontrolować koszty, obserwować wszelkie procesy biznesowe we wszystkich trzech uczelniach, zarządzać nimi znacznie taniej, niż gdyby każda z nich miała odmienny czy tylko własny system informatyczny do zarządzania. Łatwiej negocjować z dostawcami, gdy kupuje się dla 7 tysięcy studentów, niż gdyby każda z uczelni kupowała dla tysiąca czy dwóch tysięcy.

Co prawda każda uczelnia czy wydział zamiejscowy musi mieć swoją własną bibliotekę, ale już coraz powszechniejsze publikacje elektroniczne, tak książki, jak czasopisma, można w grupie uczelni kupić tylko raz, a udostępnić studentom wszystkich szkół tworzących związek. To kolejny plus konsolidacji.

Na rzecz wszystkich uczelni tworzących Grupę Uczelni Vistula tworzymy także centralne Biuro Współpracy z Biznesem i Rozwoju Studentów (to coś więcej niż tradycyjne uczelniane biura karier). Dzięki wielu lokalizacjom i polityce wspólnych usług, chcemy skuteczniej odpowiadać na potrzeby rynku pracy oraz umożliwiać studentom „karierę bez granic”. Dla przykładu, jako skonsolidowana grupa stajemy się bardziej atrakcyjnym partnerem dla globalnych korporacji jak: CBRE, Lionbridge, Saint Gobain. Natomiast dzięki nim nasi studenci mają dostęp do ofert staży oraz pracy w wielu lokalizacjach.

W szkolnictwie wyższym, publicznym i niepublicznym, przeżywamy okres poważnych turbulencji. W takich warunkach rynkowych konsolidacja będzie jednym z ważniejszych procesów. Połączenie uczelni to szansa, zarówno dla uczelni niepublicznych, jak i publicznych. Mam nadzieję, że korzyści płynące z konsolidacji pokazuje przykład Grupy Uczelni Vistula.