Co kserujemy?

W listopadzie 2013 r. CEM Instytut Badań Rynku i Opinii Publicznej w Krakowie, na zlecenie Stowarzyszenia Zbiorowego Zarządzania Prawami Autorskimi Twórców Dzieł Naukowych i Technicznych KOPIPOL, przeprowadził badania mające na celu ustalenie udziałów poszczególnych typów utworów w całości powielanych materiałów podlegających ochronie z tytułu praw autorskich. Było to już szóste tego typu badanie, które stanowiło uzupełnienie badań przeprowadzonych w latach 2007-2012. Prace badawcze zostały przeprowadzone w 12 największych miastach Polski, m.in. Warszawie, Krakowie i Łodzi. Liczbę punktów kserograficznych w badanych miastach oszacowano na 4915.

Z przeprowadzonych badań wynika, że większość zwielokrotnianych materiałów w punktach kserograficznych to utwory. O ile średnio w skali kraju 71,6% powielonych kopii to kopie utworów, to w punktach kserograficznych zlokalizowanych na uczelniach lub w ich bezpośredniej okolicy udział utworów w ogóle kopiowanych materiałów wynosi już 78%. W świetle tych wyników, dziennie kopiowanych jest ok. 390 tys. stron utworów w ogólnej liczbie ponad 520 tys. wykonywanych kopii, co najlepiej obrazuje skalę zwielokrotniania utworów w punktach kserograficznych świadczących usługi na rzecz osób trzecich w ramach dozwolonego użytku.

Badania wykazały, że największy udział w strukturze utworów zwielokrotnionych reprograficznie w 2013 roku stanowią utwory naukowo-techniczne. To aż 93,58% wszystkich kopiowanych dzieł. Poza utworami naukowo-technicznymi kserowane są głównie dzieła muzyczne, słowno-muzyczne i literackie (4,06%), architektoniczne i architektoniczno-urbanistyczne (0,74%) twórców ludowych (0,03%), fotograficzne (0,73%), plastyczne (0,84%).

Uzyskane dzięki badaniom informacje służą do podziału opłat pomiędzy organizacje zbiorowego zarządzania, reprezentujące poszczególne uprawnione kategorie twórczości. Stowarzyszenie KOPIPOL jest organizacją właściwą do reprezentowania twórców utworów naukowych i technicznych. Z tego tytułu pozyskuje środki odpowiadające udziałowi tego typu prac we wszystkich kopiowanych dziełach, a następnie dokonuje podziału pozyskanych środków między twórców, stosownie do częstości kopiowania ich dzieł.