Historia radomskiej publicznej uczelni techniczno-humanistycznej sięga roku 1950, gdy w Radomiu powstała Wieczorowa Szkoła Inżynierska. Już w 1969 r. powstał tam Wydział Ekonomiczny. W 1978 r. uczelnia została przemianowana na Wyższą Szkołę Inżynierską. W początku lat 90. WSI uzyskała pierwsze uprawnienia do doktoryzowania, a w 1996 r. – została przemianowana na Politechnikę Radomską. Potencjał naukowy i dydaktyczny uczelni szybko się powiększał i stawał coraz bardziej różnorodny, uwzględniając oprócz technicznych, ekonomicznych, pedagogicznych i humanistycznych także kierunki artystyczne i medyczne. Dynamika zmian była szczególnie duża w ostatnich latach.

17 sierpnia 2012 r. prezydent Bronisław Komorowski podpisał ustawę o nadaniu Politechnice Radomskiej nazwy Uniwersytet Technologiczno–Humanistyczny im. Kazimierza Pułaskiego. Uczelnia spełnia wymogi, jakie w tym zakresie stawia ustawa Prawo o szkolnictwie wyższym , tj. posiada 6 uprawnień do nadawania stopnia naukowego doktora (nauk ekonomicznych w dyscyplinie ekonomia; nauk technicznych w zakresie: budowy i eksploatacji maszyn, mechaniki, transportu i w zakresie elektrotechniki; sztuk plastycznych w zakresie sztuk pięknych) oraz 2 uprawnienia do nadawania stopnia doktora habilitowanego (nauk technicznych w zakresie budowy i eksploatacji maszyn oraz transportu).

Strukturę Uniwersytetu tworzy 8 wydziałów, 4 techniczne (Materiałoznawstwa Technologii i Wzornictwa; Mechaniczny; Transportu i Elektrotechniki oraz Informatyki i Matematyki) oraz 4 nietechniczne (Ekonomiczny, Sztuki, Filologiczno-Pedagogiczny oraz Nauk o Zdrowiu i Kultury Fizycznej). Zaplecze UTH stanowi 17 budynków.

Uczelnia oferuje studentom 27 kierunków kształcenia w ponad 80 specjalnościach i specjalizacjach, od technicznych, przez ekonomiczne, filologiczne, artystyczne, aż po kierunki medyczne. Prowadzi też studia doktoranckie. Na UTH kształci się 8 tys. studentów. W ciągu ponad 60-letniej historii jej mury opuściło ponad 55 tys. absolwentów.

Kadrę naukowo-dydaktyczną tworzy 41 profesorów tytularnych, 70 doktorów habilitowanych, profesorów UTH, 230 adiunktów i 28 asystentów. Ponadto 14 starszych wykładowców z doktoratem i 1 docenta z doktoratem.

Gwałtowny rozwój uczelni ma niestety także negatywne konsekwencje. UTH rozpoczął działalność ze zobowiązaniami sięgającymi 15 mln zł (przy rocznym budżecie na poziomie 48 mln zł). Uczelnia stanęła przed groźbą powołania zarządu komisarycznego. Senat zaaprobował plan naprawczy na lata 2012-2015, który ma polegać m.in. na redukcji etatów (wg niektórych opinii zatrudnienie wystarczyłoby na 15 tys. studentów) i restrukturyzacji administracji (w tym zmniejszenie liczby dziekanatów, działów itp.). Podczas inauguracji roku akademickiego prof. Zbigniew Łukasik, retor UTH, zapewniał społeczność akademicką, że ten plan doprowadzi do sukcesu.