Mamy już za sobą pierwsze posiedzenie Prezydium KRASP w kadencji 2008−12. Z zainteresowaniem wysłuchaliśmy wystąpienia minister Barbary Kudryckiej, która przedstawiła informacje na temat projektu budżetu państwa na 2009 r. oraz zamierzeń ustawodawczych, a następnie odpowiadała na liczne pytania rektorów. W powszechnym odczuciu uczestników to „kolokwium habilitacyjne” wypadło zupełnie dobrze, co nieźle rokuje dla przyszłości przedsięwzięć w obszarze szkolnictwa wyższego i nauki, wymagających współdziałania wszystkich zainteresowanych stron.

Jak zwykle na początku kadencji wiele czasu poświęciliśmy naszym sprawom wewnętrznym, zastanawiając się, jak ulepszyć organizację i funkcjonowanie Konferencji, jak działać skuteczniej, a zwłaszcza jak lepiej trafiać z naszym przesłaniem do społeczności akademickiej i opinii publicznej.

Nie znaczy to oczywiście, że pozostawiliśmy na boku kwestie merytoryczne. Uznaliśmy, że zasadnicze znaczenie dla przygotowania i skutecznego wdrożenia głębokich zmian legislacyjnych, dostosowujących nasz system szkolnictwa wyższego do przyszłych potrzeb społecznych, ma opracowanie, przyjęcie, a następnie konsekwentna realizacja właściwej strategii rozwojowej. Tej właśnie kwestii poświęcona była pierwsza w nowej kadencji uchwała Prezydium KRASP. Wskazaliśmy w niej na pilną potrzebę opracowania strategii rozwoju szkolnictwa wyższego i zaapelowaliśmy do ministra o podjęcie działań zmierzających do niezwłocznej realizacji tego przedsięwzięcia. Zwróciliśmy uwagę na to, że strategia taka, obejmująca okres co najmniej najbliższych 10 lat, powinna uwzględniać procesy zachodzące w europejskim i światowym szkolnictwie wyższym, a jednocześnie powinna być pomyślana jako element szerszej wizji rozwoju kraju poprzez naukę i edukację. Nawiązując do treści wcześniejszych dokumentów KRASP Prezydium zaproponowało, aby przygotowanie projektu strategii powierzyć zespołowi działającemu w ramach Fundacji Rektorów Polskich.

Już tradycyjnie, na początku każdej nowej kadencji Prezydium KRASP określa priorytetowe kierunki i obszary działalności Konferencji. Za jeden z takich obszarów uznaliśmy właśnie działania wspomagające opracowanie, przyjęcie i wdrożenie strategii rozwoju szkolnictwa wyższego. Na pierwszym miejscu listy priorytetów umieściliśmy jednakże działania na rzecz nadania edukacji (w tym szkolnictwu wyższemu), nauce i kulturze odpowiednio wysokiej rangi w hierarchii celów społeczno−gospodarczych i stworzenia im – przede wszystkim przez zapewnienie odpowiedniego poziomu finansowania – właściwych warunków rozwoju, które gwarantowałyby wysoką jakość kształcenia studentów, a także godny status i warunki zatrudnienia nauczycieli akademickich oraz innych pracowników uczelni.

Jako inne główne kierunki działania wymieniliśmy: wspieranie współpracy międzynarodowej w obszarze szkolnictwa wyższego i nauki, m.in. przez promocję polskich uczelni za granicą, podejmowanie i wspieranie inicjatyw zmierzających do wprowadzania i upowszechniania w naszych uczelniach innowacyjnych metod kształcenia i zarządzania, wspomaganych przez nowoczesne narzędzia informatyczne, a także działania na rzecz uczelni członkowskich, m.in. w zakresie zapewnienia rektorom i innym członkom społeczności akademickiej odpowiedniego zaplecza informacyjnego, szkoleniowego i doradczego.

Treść przyjętej uchwały w sprawie priorytetowych obszarów działalności Konferencji oraz poprzedzająca jej przyjęcie dyskusja na temat zasadniczych problemów szkolnictwa wyższego i nauki znalazły odzwierciedlenie w decyzji dotyczącej struktury komisji stałych KRASP. Powołaliśmy 6 takich komisji (ich skład zostanie ustalony na następnym posiedzeniu Prezydium), a także przyjęliśmy zasady i tryb ich działania. Mamy nadzieję, że sprawnie funkcjonujące komisje pozwolą na jeszcze sprawniejsze działanie organów KRASP.

W wyniku dyskusji nad formułą programową i organizacyjną posiedzeń Zgromadzenia Plenarnego ustaliliśmy m.in., że więcej niż dotychczas czasu poświęcimy dyskusjom tematycznym, dotyczącym kluczowych problemów szkolnictwa wyższego i nauki. Już w najbliższym czasie czeka nas gruntowna reforma systemu nauki, a w następnej kolejności poważne zmiany legislacyjne w szkolnictwie wyższym. Mam nadzieję, że będziemy się zajmować właśnie tymi sprawami, a wypracowane rozwiązania przyniosą pozytywne zmiany w funkcjonowaniu systemu szkolnictwa wyższego i nauki. Wymaga to jednakże szybkiego rozwiązania problemu pogarszającej się sytuacji finansowej w państwowym szkolnictwie wyższym. W przeciwnym wypadku będziemy koncentrować uwagę na akcjach protestacyjnych, zapowiadanych przez działające w uczelniach organizacje związkowe.

Rozpoczął się nowy rok akademicki. Chciałabym z tej okazji życzyć wszystkim członkom społeczności akademickiej powodzenia w realizowaniu zamierzeń, a także entuzjazmu i determinacji w stawianiu czoła nowym wyzwaniom. Jednocześnie chciałabym zapewnić, że nasza Konferencja będzie w miarę swoich możliwości wspierać wszelkie inicjatywy i przedsięwzięcia służące rozwojowi polskich uczelni i umacnianiu ich międzynarodowej pozycji.