Autor do spowiedzi

Adam Proń, Halina Szatyłowicz


W październikowym numerze „Forum Akademickiego” (10/2007) Andrzej Pilc opublikował listę najpopularniejszych artykułów naukowych z lat 2000−07, których autorami lub współautorami są polscy naukowcy (Lepsi od Węgier, gorsi od Hiszpanii). Porównywanie cytowalności prac z fizyki cząstek czy prac dotyczących porównawczych badań klinicznych, w których uczestniczy dziesiątki (a nawet czasem setki) osób, z artykułami podsumowującymi badania jednego czy kilku naukowców nie ma większego sensu. Ale nie o tym chcemy pisać. Wydaje nam się, że autor nie był dostatecznie skrupulatny w pozyskiwaniu i analizowaniu dostępnych danych, gdyż dużą część cytowanych prac po prostu „zgubił”.

Według Pilca, w latach 2000−07 opublikowano 123 prace z polską afiliacją, cytowane co najmniej 122 razy, autor przypisał więc Polsce współczynnik Hirscha h = 122. Tymczasem nasze pobieżne przeszukanie wykazało, że prac cytowanych co najmniej 122 razy jest 169. Autor nie znalazł więc 46 prac, co stanowi prawie 30 proc. ich populacji. Obliczony przez nas współczynnik Hirscha wynosi h = 137, a więc jest o 15 punktów wyższy od podanego przez Pilca.

Kilka przykładów niestaranności Autora. Prof. Dietl jest autorem czterech, a nie trzech prac o liczbie cytowań powyżej 122 („Science”, 2000 – 2047 cytowań; „Physical Review B”, 2004 – 566 cytowań; „Semiconductor Science and Technology”, 2002 – 266 cytowań; „Physical Review Letters”, 2004 – 210 cytowań). W piątej, bardzo często cytowanej pracy („Nature”, 2000 – 524 cytowania) podaje afiliację japońską.

Prof. Kiełczewska jest współautorką ośmiu prac powyżej 122 cytowań, a nie jednej, jak podał A. Pilc.

Podobne pomyłki znaleźliśmy jeszcze w przypadku kilku chemików i fizyków, których prace sprawdzaliśmy. Najwięcej niezgodności stwierdziliśmy w kwestii dziesięciu najczęściej cytowanych prac opublikowanych w 2000 roku. Z tej czołowej dziesiątki A. Pilc znalazł tylko sześć prac [El−Omar et al. „Nature”, 404, 398 (2000); Hanany et al. „Astrophysical Journal” 545, L5 (2000); Wang et al. „Journal of Computational Chemistry” 21, 1049 (2000); Staessen et al. „Lancet” 355, 865 (2000); Altmann et al. „Physics Letters B” 490, 16 (2000); Schalm et al. „GUT” 46, 562 (2000)]. Nie znalazł natomiast czterech pozostałych: [T. Dietl et al. „Science” 287, 1019 (2000); Shepherd et al. „Journal of Clinical Oncology” 18, 2095 (2000); Fukuda et al. „Physical Review Letters” 85, 3999 (2000); Hjalmarson et al. „JAMA” 293, 1295 (2000)].

O niefrasobliwości Autora świadczy także to, że w tekście artykułu Stanisław Penczak – światowej sławy chemik i członek Akademii – zmienił się w Sławomira Penczaka.

Ta przykładowa lista błędów, która obejmuje tylko drobny ich ułamek, jednoznacznie wskazuje, że Autor zgrzeszył nie tylko słowem (pisanym), ale i zaniedbaniem. Proponujemy spowiedź przed przygotowaniem następnego artykułu.

Prof. dr hab. inż. Adam Proń, chemia i fizykochemia polimerów, pracownik Komisariatu ds. Energii Atomowej w Grenoble oraz Katedry Chemii i Technologii Polimerów Politechniki Warszawskiej. Dr inż. Halina Szatyłowicz, chemia fizyczna, pracownik Zakładu Chemii Fizycznej PW.