Polsko-amerykański sukces w diagnozowaniu choroby popromiennej

33 l INTER,IMPULS i MENTORING), wraz z naukowcami z Dana Farber Cancer Institute (Harvard Medical School, Boston) opracował nowy test diagnostyczny wykonywany we krwi pacjentów, który może znacząco poprawić selekcję ofiar wypadków związanych z promieniowaniem.

Naukowcy z Dana Farber Cancer Institute (Harvard Medical School, Boston) twierdzą, że wyniki badania pozwalają szybko określić kto przeżyje, a kto umrze bez natychmiastowej pomocy w katastrofie radiacyjnej. W przypadku napromienienia ludzi dużą dawką promieniowania objawy rozwijają się stopniowo w przeciągu kilku tygodniu lub miesięcy. Standardowe metody obserwowania przebiegu choroby popromiennej są nieprecyzyjne i nie pozwalają na określenie rokowania na wczesnym etapie po narażeniu.

Wyniki badania przeprowadzonego w Bostonie pozwalają na sprawdzenie czy otrzymana dawka promieniowania jest niska czy wysoka już w 24 godziny po narażeniu. Zaproponowany przez badaczy test podaje nie tylko dawkę promieniowania, ale także funkcjonalne następstwa zdarzenia. Opracowane biomarkery pozwalają bowiem na określenie czy uszkodzenie szpiku z nią związane jest na tyle poważne, że konieczny będzie ratujący życie przeszczep szpiku.

Osiągnięcie polskich i amerykańskich naukowców opisuje publikacja, która właśnie ukazała się w prestiżowym czasopiśmie Science Translational Medicine. Dodatkowym wyróżnieniem dla autorów i ich badań jest umieszczenie artykułu na okładce numeru.

Główny autor publikacji, dr Dipanjan Chowdhury z Dana Farber Cancer Institute podkreśla: – Nie ma aktualnie metod pozwalających na szybkie określenie kto został narażony na promieniowanie po katastrofie radiacyjnej, a tym bardziej na ustalenie czy przyjęta dawka okaże się śmiertelna czy nie.Wczesne rozpoznanie pacjentów o wysokim ryzyku zgonu z powodu choroby popromiennej jest kluczowe dla szybkiego zastosowania terapii.

Potrzeba szybkiego testu diagnostycznego pojawiła się po katastrofie elektrowni Fukushima Daiichi, a groźba zagrożenia atakiem terrorystycznym wykorzystującym broń skażoną promieniowaniem czynią wyniki badania niezwykle aktualnym. Dr Chowdhury rozpoczął badania nad biomarkerami wkrótce po tsunami w roku 2011. W badania włączył dr. Wojciecha Fendlera z Uniwersytetu Medycznego w Łodzi – ówcześnie swojego podopiecznego w programie Mentoring FNP. – Mój wkład w badania to biostatystyka, integracja danych z różnych eksperymentów i korekta artykułu. Uczestniczyłem w mentoringu, ale okazało się, że moje umiejętności statystyczne pasują idealnie do potrzeb które mieli Amerykanie, więc z mentorowanego stałem się konsultantem – mówi prof. Fendler.

Dalsze badania zespołu dr Chowdhury oraz dr. Fendlera koncentrują się na nowych lekach radioprotekcyjnych oraz, realizowanym w ramach projektów INTER FNP oraz SONATA BIS, zastosowaniem mikroRNA w diagnostyce cukrzyc o nietypowym tle genetycznym.

Dr hab. Wojciech Fendler (ur. 1982) – lekarz i naukowiec. Pracuje w Klinice Pediatrii, Onkologii, Hematologii i Diabetologii Uniwersytetu Medycznego w Łodzi. Jego zainteresowania naukowe koncentrują się cukrzycy monogenowej (będącej wynikiem defektu pojedynczego genu) – rzadziej występującej i dopiero od niedawna możliwej do diagnozowania. Jest ekspertem w dziedzinie biostatystyki. Ma na swoim koncie bardzo wiele prestiżowych wyróżnień, m.in. jest laureatem programów Fundacji na rzecz Nauki Polskiej: dwukrotnym laureatem programu START (w 2013 r. otrzymał stypendium START z wyróżnieniem), programu MENTORINGoraz konkursów IMPULS i INTER FNP.

Źródło: FNP http://www.fnp.org.pl/polsko-amerykanski-sukces-w-diagnozowaniu-choroby-popromiennej-2/