Studencka informacja zwrotna w zarządzaniu jakością studiów

Nakładem wydawnictwa Difin ukazała się w sprzedaży książka autorstwa Piotra Bieleckiego „Studencka informacja zwrotna w zarządzaniu jakością studiów. Jak obudzić wykładowców i studentów?”.

 

Publikacja zawiera holistyczne, całościowe spojrzenie na aktualny stan wiedzy dotyczący roli studenckiej informacji zwrotnej w zarządzaniu jakością studiów w szkole wyższej. Wielorakość podejść i metod badawczych oraz źródeł informacji w badaniach nad studencką ewaluacją zajęć dydaktycznych jest gwarancją większej rzetelności i trafności wyników tej ewaluacji.

Tematyka pracy wykracza poza schemat opisu i analizy zagadnień sumującej i kształtującej oceny skuteczności nauczania wykładowców szkoły wyższej za pomocą „klasycznych’” kwestionariuszy studenckiej oceny dydaktyki, prezentując szeroką gamę nieformalnych technik i metod oceniania formatywnego studentów stosowanych na potrzeby ewaluacji zajęć dydaktycznych.

Dwie części książki, składające się na spójną całość treściową, zostały wyodrębnione na podstawie kryterium stopnia sformalizowania działań projakościowych w dydaktyce szkoły wyższej i zarządzaniu jakością studiów. 
Część pierwsza książki, przedstawiając dość liczne odmiany formalnej informacji zwrotnej promowanej przez dokumenty polityki edukacyjnej na szczeblu krajowym (rozstrzygnięcia ustawowe) oraz uczelnianym (uchwały senatów szkół wyższych), omawia nie tylko najbardziej znane kwestionariusze studenckiej oceny dydaktyki (poszczególnych przedmiotów i/lub nauczycieli akademickich), ale także kwestionariusze badania zadowolenia studentów oraz kwestionariusze badania opinii studentów o jakości programów studiów. W centrum uwagi autora znajduje się najczęściej stosowany instrument oceny skuteczności (jakości) nauczania akademickiego, a mianowicie kwestionariusze studenckiej oceny dydaktyki (przedmiotu i/lub wykładowcy).

Część druga traktuje o licznych typach, odmianach i sposobach nieformalnej informacji zwrotnej, których wybór leży w gestii poszczególnych wykładowców oraz uzależniony jest od ich potrzeb, inwencji i kreatywności. Ich reprezentatywnym przykładem, można rzec – kwintesencją doświadczeń dydaktyki akademickiej – są wielce zróżnicowane techniki oceniania formatywnego (określane w literaturze anglojęzycznej mianem classroom assessment techniques – CAT). Egzemplifikację i konkretyzację rozważań, zarówno w części I, jak i w części II, stanowią obszerne aneksy, ujęte w formie tabelarycznej, zapoznające czytelnika z przykładami dobrej praktyki i projektami kwestionariuszy służących gromadzeniu formalnej studenckiej informacji zwrotnej, a także przykładami dobrej praktyki i projektami nieformalnej informacji zwrotnej ukierunkowanej na formatywną ocenę jakości zajęć i skuteczności wykładowców.

Anna Stawińska, specjalista ds. marketingu