Czarna mapa

Na 17 tys. km polskich dróg krajowych aż 86 proc. stanowią odcinki o najwyższym poziomie ryzyka (na mapie są to odcinki czarne i czerwone). 60 proc. dróg krajowych to tzw. czarne odcinki. To na nich ma miejsce niemal 70 proc. wszystkich wypadków, w których giną ludzie. Najbezpieczniej jest na autostradach, ale to tylko 4 proc. polskich dróg. 26 listopada naukowcy z Katedry Inżynierii Drogowej Wydziału Inżynierii Lądowej i Środowiska PG wraz z ekspertami Polskiego Związku Motorowego i Fundacji Inżynierii Lądowej zaprezentowali mapę ryzyka drogowego. Zamieszczone w nim mapy przy pomocy pięciu kolorów obrazują ryzyko zostania ofiarą śmiertelną lub ciężko ranną w wypadku drogowym. Kolor czarny oznacza największy stopień niebezpieczeństwa. Opracowanie powstało w ramach programu EuroRAP, do którego uczelnia przystąpiła w 2008 roku. „Europejski Program Oceny Ryzyka na Drogach” (European Road Assessment Programme) umożliwia niezależną ocenę poziomu zagrożenia zdrowia i życia uczestników ruchu drogowego według jednolitej metodyki. Obejmuje ona ocenę ryzyka na drogach, monitoring zmian w ryzyku oraz ocenę zagrożenia na drogach. Mapę ryzyka indywidualnego opracowano w oparciu o policyjne dane statystyczne. W latach 2006–2008 na drogach krajowych w Polsce miało miejsce 12 586 wypadków, w których zginęło 5815 osób, a 10 882 osoby odniosły ciężkie obrażenia ciała. Koszty materialne i społeczne tych wypadków wyniosły prawie 11 mld zł. – Na czarnych odcinkach możemy spodziewać się ponad 12-krotnie większego ryzyka bycia ofiarą śmiertelną lub ciężko ranną niż na odcinkach najbezpieczniejszych, zielonych – tłumaczy dr inż. Kazimierz Jamroz z Fundacji Rozwoju Inżynierii Lądowej, wykładowca w KID PG. Najwięcej czarnych odcinków występuje w województwach południowej i południowo-wschodniej Polski. Dzięki mapie kierowcy planujący podróż mogą świadomie wybrać trasę według kryterium minimalizacji niebezpieczeństwa. Z mapy korzystać może również administracja drogowa, np. przy podejmowaniu decyzji o usprawnieniu systemu zarządzania bezpieczeństwem oraz wyborze rodzaju i kolejności działań na rzecz poprawy warunków ruchu drogowego. Instytucjom nadzorującym ruch drogowy mapa pomoże przy efektywnym lokalizowaniu działań prewencyjnych i kontrolnych. Politykom umożliwi wspieranie działań zmierzających do zwiększenia bezpieczeństwa na drogach. Oprócz mapy ogólnej ryzyka indywidualnego, opracowano również mapy ryzyka z podziałem na najczęstsze przyczyny wypadków, takie, jak: najechanie na pieszego, nadmierna prędkość, zderzenie czołowe, zderzenie boczne, wypadnięcie z drogi czy też wypadki z udziałem rowerzystów. Powstała też mapa ryzyka społecznego prezentująca gęstość wypadków z ofiarami śmiertelnymi i ciężko rannymi. Wszystkie mapy dostępne są na stronie internetowej: www.eurorap.pl. Zaprezentowana przez naukowców z PG mapa jest częścią Europejskiego Atlasu Bezpieczeństwa Ruchu Drogowego. W latach 2008–2010 zespoły z 10 państw: Niemiec, Hiszpanii, Holandii, Belgii, Szwecji, Wielkiej Brytanii, Włoch, Słowacji, Czech oraz Polski, przygotowują mapy krajowe. Inspiratorami utworzenia programu były kluby automobilowe. Ich członkowie udowodnili, że drogi mogą być równie niebezpieczne, jak duże zakłady chemiczne czy elektrownie atomowe, dlatego powinny być poddane kontroli społecznej.